Сегодня в спортивно-оздоровительном лагере играли в гандбол

smorgon-prof.schools.by

31 октября в канун Дня Всех Святых отряд тренера-преподавателя Рапацевич Татьяны Николаевны провели шуточный Хеллоуин. В отряде тренера-преподавателя Савосько Ольги Евгеньевны прошёл шуточный турнир. 

Мероприятие "Веселый хоккей!

smorgon-prof.schools.by

С 29 октября по 06 ноября (29-31.10, 01-02, 05-06.11) открылся спортивно-оздоровительный лагерь "Лидеры". В СОЛ "Лидеры" функционируют 7 отрядов, в которых занимаются 106 спортсменов-учащихся. 

sdushor-smorgon.schools.by

Первый день лагеря, по уже сложившейся традиции, День закомств.

Все мальчишки, а это 60 человек, были разделены на четыре отряда, в каждом из которых по 15 человек. Один отряд расположился на базе ГУО "Средняя школа № 7 г. Сморгони" - тренер Шутович П.В. и три отряда на базе нашей ДЮСШ по футболу.

Каждый отряд придумал себе название. Затем ребята поиграли в игру "Азбука имён". Поиграв мы выяснили, что в нашем лагере - 6 Максимов, 4 Ромы, 3 Егора, 3 Влада, 3 Павла, 3 Артёма, 3 Никиты, 3 Даниила, 3 Димы, 3 Саши, 2 Арсения, 2 Кирилла, 2 Захара, 2 Семена, 2 Жени, Николос, Тимофей, Филипп, Стас, Марк, Сергей, Богдан, Назар, Эрнест, Вадим, Юра, Илья, Родион, Антон, Андрей и Костя.

smorgon-futbol.schools.by

Розныя людзі па-рознаму будуць ацэньваць такую з’яву, як братанне паміж салдатамі варагуючых бакоў падчас Першай сусветнай вайны. Для адных – гэта праяўленне салідарнасці прадстаўнікоў прыгнечаных класаў, якія не па сваёй волі вымушаны аддаваць жыцці за інтарэсы класаў пануючых. Для іншых – гэта здрада, парушэнне воінскай дысцыпліны. Яшчэ нехта скажа, што братанне – гэта такі хітры спосаб варожай разведкі без перашкод пранікнуць у размяшчэнне праціўніка і сабраць там важныя для сябе звесткі.

Я не буду выказваць сваё меркаванне, перакажу лепш пункт гледжання аднаго з відавочцаў. Успаміны камуніста Мікалая Аганесава пра першае (па словах аўтара) братанне, якое адбылося пад Крэвам, я знайшоў у савецкай газеце “Камсамольская праўда” за 15 жніўня 1967 года, таму зразумела, як ацэньвае падзею герой успамінаў. І няхай чытач сам выбірае, згаджацца з ім ці не. Асабіста для мяне – гэта ўсяго толькі каштоўны краязнаўчы матэрыял пра адну з падзей нашай гісторыі.

Гэта было ў пачатку лета 1917 года. Пад Крэвам немцы збілі рускі самалёт, які рабіў карэкціроўку артылерыйскай стральбы па тылавых умацаваннях праціўніка. Самалёт упаў паміж нямецкімі і рускімі акопамі першай лініі. Дапамагчы лётчыку Казакову і назіральніку Ганчарову, якія маглі застацца жывымі, перашкаджалі нямецкія снайперы. Дачакаўшыся змяркання, вырашылі накіраваць да самалёта фельчара Залкінда і аўтара ўспамінаў - старшыню салдацкага камітэта авіяатрада Мікалая Аганесава.

З акопаў першай лініі можна было назіраць, як да рэчкі, што была на нейтральнай тэрыторыі, спускаліся з кацялкамі і рускія, і нямецкія пехацінцы. Было зацішша паміж баямі, і неяк само па сабе, без дамоўленасці, усталявалася, што салдаты з супрацьлеглых акопаў не стралялі ў тых, хто прыходзіў да рэчкі набраць вады. Здаралася, салдаты абменьваліся некалькімі словамі і нават чым-небудзь з няхітрага салдацкага скарбу.

Аганесаў і Залкінд, узяўшы кацялкі, таксама накіраваліся да рачулкі. Фельчар добра валодаў нямецкай мовай, і байцам удалося завязаць з салдатамі супрацьлеглага боку гутарку.

Падчас гутаркі Аганесаў і Залкінд папрасілі немцаў даставіць ім са збітага самалёта рускіх авіятараў. Тыя згадзіліся. Як потым высветлілася, Ганчароў загінуў, а Казакоў быў цяжка паранены. Нямецкія санітары аказалі параненаму першую дапамогу, а пасля даставілі яго на насілках да рускіх акопаў. Разам з санітарамі на рускія пазіцыі прыйшла і вялікая група салдатаў. Яны былі прыняты без варожасці. Наадварот, скарыстаўшы адсутнасць афіцэраў, салдаты двух бакоў разгаварыліся аб тым, што вайна нікому не патрэбна, што іх рабочыя і сялянскія рукі засумавалі па мірнай працы, што і адны, і другія прыйшлі сюды не па сваім жаданні, а па волі ўладароў і палітыкаў.

Яшчэ адна падобная з’ява мела месца на тым жа ўчастку фронту ўжо восенню таго ж года. Гэтым разам братанне прайшло на больш высокім узроўні і мела канкрэтныя вынікі. Падзея зафіксавана і ў нямецкіх, і ў расійскіх крыніцах.

Такім чынам, 27 лістапада 1917 г. міністэрства замежных спраў Германіі атрымала паведамленне пра тое, што пачаліся братанні на расійска-нямецкім фронце з 67-й дывізіяй рускіх на поўдзень ад возера Нарач і з “батальёнам” смерці рускай 69-й дывізіі на поўдзень ад Крэва.

У данясенні начальніка 69-й пяхотнай дывізіі палкоўніка Нямчынава камандзіру 38-га армейскага корпуса ад 14(27) лістапада больш падрабязна расказваецца пра тую падзею: “На ўчастку ўдарнага батальёна ў раёне в. Навасёлкі батальённы камітэт з афіцэрамі выходзіў для перамоў аб міры. Немцы прынялі салдата і афіцэра, якія пабывалі ў штабе палка і дывізіі, дзе атрымалі ўмовы перамір’я на 3 месяцы за подпісам генерала фон Андрыяні... Па гэтай умове стральба спынялася з 22 гадзін учарашняга дня” (гэта значыць, 26 лістапада па новым стылі). На наступны дзень па патрабаванні дывізіённага камітэта начальнік дывізіі падпісаў пасведчанне салдатам – прадстаўнікам часцей дывізіі для перамоў з немцамі аб перамір’і на ўсім участку фронту, які займала дывізія.

Пакуль палітыкі вырашалі, як з большай выгадай для сябе завяршыць баявыя дзеянні, самі ваенныя спынялі іх без усялякіх аддаленых умоў. Бо вайна сапраўды ўсім абрыдла.

Аляксандр КАМІНСКІ.

- Александр Лукашенко удивился, так как другие участники встречи, по моему мнению, задавали более серьезные вопросы, - делится с нами деталями встречи Анастасия Ванеева. – Он сказал, что у него нет новогодних традиций, так как в период новогодних праздников у него очень напряженный рабочий график. «Только успеваю выпить чашку чая, съесть кусок торта и ложку оливье», - с юмором ответил Александр Григорьевич.

Александр Лукашенко пригласил нашу землячку на новогоднее музыкальное представление «Главная ёлка страны», которое проходит в период рождественских каникул во Дворце Республики, пообещав ей, что она будет сидеть рядом с ним. По мнению Главы государства, это хорошая традиция -  приглашать талантливых детей на новогодний праздник.

- Я очень обрадовалась этому приглашению. Обязательно поеду в Минск. В свою очередь, я пригласила Александра Григорьевича к нам в Сморгонь на концерт, но он сказал, что не сможет приехать. Также он добавил, что если бы была такая возможность, то обязательно приехал бы.

В конце нашей беседы Анастасия Ванеева рассказала о впечатлениях, которые на нее произвела встреча с Президентом. По ее словам, мероприятие прошло в домашней обстановке, а от самой встречи у нее остались только теплые воспоминания.

Анастасия ВАНЕЕВА вместе со своим преподавателем Ольгой ГРАГОВСКОЙ.

Сергей ЮРЕВИЧ.

Фото из архива газеты «Светлы шлях».

Отметим, что в этом сезоне баскетбольная карта Гродненщины несколько изменилась. На правах дебютанта в областной турнир пришла баскетбольная команда из Сморгони.

Начался сезон для нашей команды 13 октября с сенсационного результата. В первом же матче ей противостоял серебряный призер прошлого сезона - «СПК им. Деньщикова». Что же касается расстановки сил перед игрой, то соперникам «Сморгони» необходимо было доказать «новичкам» чемпионата, что они не зря являются прошлогодними финалистами. В то время сморгонцам хотелось удивить фаворитов и со стартовой игры показать, что они приехали только за победой.

На протяжении всего матча явного преимущества у «СПК им. Деньщикова» не было. «Сморгони» удавалось ликвидировать любой отрыв в счете соперника. Результат поединка не был ясен практически до последних минут игрового времени. В самой концовке матча произошло то, чего никто не мог предположить. Команда из Сморгони вырвала победу со счетом 69:75.

В сезоне 2018 – 2019 гг. в чемпионате Гродненской области по баскетболу принимают участие 12 команд. Сморгонцы находятся в группе «А», где им противостоят команды: «СПК им. Деньщикова», «Гродно – Электросети», «Смарт», «Гр. ГУ им. Янки Купалы» и «Сокол – Гродно». Следующую игру баскетбольная команда Сморгони проведет 10 ноября против «Гр. ГУ им. Янки Купалы».

Сергей ЮРЕВИЧ.